Mozaïek

Mijn dochter Mariska is erg creatief op haar momenten. Meestal als ik over haar blog dan heeft het te maken met haar Syndroom van Asperger en de momenten waarop ze vorderingen heeft gemaakt. Of als er wat gebeurd is, waarvan ik zelf vind dat het openbaar gemaakt moet worden ivm misstanden. Maar dit is dus iets waar ze al jaren mee bezig is, haar creativiteit. Iets wat getoond wordt op alle mogelijke manieren.

Een paar jaar geleden kwam ze met dit cadeau aan voor ons. Zelf gemaakt. Maar wat mooi vind ik het dat het bij ons in huis een mooi plekje heeft.

 

 

Snuusterfair Appingedam/ Hobbybeurs Assen

Na een feestelijke vrijdagavond was het dan zover. Na flink wat voorbereidingen hadden we afgelopen zaterdag de snuusterfair in Appingedam. Gezellige kraampjes, gezellige sfeer en een hele geslaagde dag, met redelijk veel aanloop. We hebben het afgesloten met een heerlijke bbq en na alles opgeruimd te hebben, gingen we ieder onze eigen weg. Ik kan alleen maar zeggen dat ik zelf genoten heb de hele dag, ondanks de korte nacht die ik had. De sfeer en de gezelligheid waren top.

Zondag had ik een afspraak met Cindy op de hobbybeurs in Assen. Om kwart over 11 hadden we afgesproken op het station. Een stationsbakkoffie achterovergeslagen en onderweg naar de TT hallen waar de beurs plaats vond. Niet vreselijk druk, maar wel een hele gezellige beurs en je hoort natuurlijk van alles. Iets waar wij zeer gevoelig voor waren. Sommige stemmen zijn zeer irritant, tja en zet Cindy en Carla er voor in een rij en de humor breekt los. Sorry kan je geen voorbeelden geven met een snelheid daar kon de snelste schaatser niet tegen op. Diegene die ons hielp voor een broodje en thee vroeg of dat de hele dag zo door ging. We keken elkaar aan en ondertussen vroeg ik aan Cindy of ze Engelse melange wilde of Englisch tea. Cindy had het verwacht dat dat zou komen en ik kon het natuurlijk niet laten om het te vragen. Jaaaaa ik wist echt wel dat het het zelfde was, daarom vroeg ik het ook en lag dubbel over een grote theebak.

Natuurlijk hebben we inkopen gedaan. Cindy wol voor een vest en ik wol voor een eh.... weet ik nog niet en nog wat stempels en stiften om te doodelen. Lekker een dik uur koffie zitten leuten aan het zelfde kraampje waar we een broodje hadden gekocht. Alles kwam even langs op het gebied van opvoeden, autisme, het gemis van de andere gansjes. Tja jammer dat we weer met zijn 2 tjes waren. De volgende keer wel weer voltallig? We zullen zien........

Kortom een heel gezellig weekend. Een weekend wat voor mij onvergetelijk was.

Groepen op facebook

Ik ben lid van meerdere groepen op facebook. Met name hobbydingen spreken mij aan. Breien, haken, Mixed Media enzovoort. Zelf beheer ik een groep voor borduren. Ontzettend leuk om te doen en ik heb er goede hulp bij. Maar daar gaat het even niet om. In die groepen worden veelal vragen gesteld. En dat is leuk, maar de antwoorden moet ik soms wel om lachen. Vanmorgen las ik in een groep een vraag van iemand die wilde weten of datgene wat op de foto te zien was, haken of breien was. Haken werd haar verteld. Haken, nog een keer. Haken dat en dat patroon en het staat daar en daar. Ok we weten dat het haken is. Staat er nog zeker 3 tot 4 keer onder dat het haken is. Dan schiet ik in de lach. Het zal er nog wel een aantal keren onder komen te staan. Er zijn toch altijd mensen die de 'kijker en lezer' even een komisch moment willen bezorgen. En willen natuurlijk graag het laatste woord. Het gevoel iemand te helpen is altijd fijn. Of zal het niet tot de vragensteller doordringen en heeft ze zeker 6 tot 10 keer de bevestiging nodig?

Iemand een mening bezorgen omdat hij/zij er om vraagt is anders wat. Dan krijg je toch vaak verschillende antwoorden met tips en trucs en do's don'ts. De één die kraamt er echt lichtelijke onzin uit en dan denk je dit meen je niet? De kleine schrijffoutjes wil ik dan nog wel negeren, die het soms ook weer hilarisch maken. Mensen weten dan vaak wel wat er bedoeld wordt. In sommige gevallen moet je maar raden wat er staat want dan is de zin opbouw inclusief een aantal fouten wel erg onduidelijk. Vaak reageer ik dan niet meer, dan ga ik volgen. 'Wat bedoel je nou?' , "Ik begrijp je niet". Dat wordt dan eerst even tig keer herhaald en dan eindelijk komt het verlossende woord. Sorry of Sorry ik kom niet uit Nederland maar zal proberen goed schrijven op of ik niet zo goed in taal. 

Als ik dat soort dingen lees dan lig ik dubbel. Ik ga mensen niet verbeteren hoor, weet echt wel dat het uit een soort van onwetendheid of onkunde komt. En hey ik maak ook fouten. Maar stiekem mag ik toch wel even lachen om andermans schrijfwijze. Hij/zij ziet er toch niets van. Het enige wat jullie nu weten is dat ik dan dubbel lig achter mijn laptop, wat eigenlijk voor mijn laptop zou moeten zijn. Als ik letterlijk achter de laptop zou zitten dan kwam er niet veel van mijn schrijfsel terecht. Ok ik lig dan dubbel voor mijn laptop en ik hoop dat ik dan niet mijn hoofd vreselijk stoot aan het tafelblad. Maar dit even terzijde. Ik denk dat ik maar weer verder ga met mijn dagelijkse dingen. Dit gaat echt niet goed geloof ik.....

Italiaanse amandelkoekjes bakken, ideaal recept voor mensen met een glutenallergie en/of een koemelkallergie.

In Italië hebben we lekkere amandelkoekjes gehad. Voor mij het ideale koekje daar. Lekker en zonder melkproducten er in. Natuurlijk kom je dan thuis en wilt zo wel weer terug. Dus om een beetje Italië te blijven behouden, grijpen we af en toe naar Italiaanse recepten.

Ik vond een heerlijk recept op het internet van Italiaanse amandelkoekjes.

Italiaanse amandelkoekjes.

Ingrediënten:

300 gram amandelen
100 gram basterdsuiker
eiwit van eieren
snufje zout
1/2 theelepel vanille extract.
(Een scheutje amandelsiroop erbij is ook lekker.)

Verwarm de oven voor op 150 graden
Giet kokend water over de amandelen in een hittebestendige kom. Laat ze afkoelen (Dit kan zo'n 2 a 3 uur duren).De schil kan je verwijderen, hoeft niet.
Droog de amandelen op een stuk keukenpapier en maal ze fijn samen met de suiker, (de amandelsiroop) , het vanilleextract en het snufje zout.
Klop de eiwitten tot ze stijf zijn en meng het amandeldeeg er door. Rustig aan er door roeren.
Bedek 2 bakplaten met bakpapier en maak met een kleine theelepel van het deeg kleine hoopjes op het bakpapier.
Bak ze in 30 minuten lichtbruin.Heb je één bakplaat wil ook hoor. Dan even in twee keer bakken. Ging prima hier. Succes met bakken.

Veel lees en hobbyplezier

Groeten Carla

Doodelen en zo bij Idro

Na 2 weken Italië, ben ik weer thuis. De afgelopen weken was dit mijn uitzicht.

Als ik in mijn huisje naar buiten keek, was dit beeld wat me soms even vast hield. De rust, maar toch ook de leuke tochtjes die we ondernomen hebben, hebben me goed gedaan.

In die twee weken hebben twee dames mijn borduurpagina waargenomen. We konden daar het 1000e lid verwelkomen. En Anneleen Brants van Borduurbloempje leverde de een mooi presentje voor de dame in kwestie.  Het levert haar reclame op en onze leden hebben af en toe kans op mooie prijzen. Zelf ben ik totaal niet aan het handwerken geweest. Dus het breien en het borduren of haken was op een heel laag pitje. Oh ja ik heb wel een paar pennetje gebreid. Wel flink aan het doodelen geweest. Zentangle noemen ze het ook wel. Het ene wordt gedachtenloos gedaan. Je kent het wel als je aan de telefoon zit en je kriebelt wat op papier. Zentangle is meer met je gevoel gedaan en je moet echt even nadenken wat je eventueel wil gaan doen.

Dat gaf me zo'n stukje ontspanning dat ik besloot het verder daar maar bij te houden als we bij het huisje zaten. Beetje eigen in breng en af en toe een youtube filmpje gaven mij genoeg inspiratie. Soms ook mooie oude kerken. Want geloof het of niet, als je omhoog kijkt in zo'n kerk dan zie je genoeg voorbeelden die je kunt gebruiken. Soms moet je er gewoon aan toe geven. Ik heb hier thuis nog geen pen en papier aangeraakt. We zijn gisteren terug gekomen en vandaag druk met bezoekjes en bezoek krijgen. Afspraken maken en nog van dat soort dingen. Morgen misschien? Ach we zien wel.

Zal zo even paar foto's plaatsen van het de werkjes. En dan te bedenken dat het ze nog niet eens allemaal zijn. Ik heb er nog wel een stuk of 5 gemaakt. Maar dit vond ik zelf de mooiste.

 

 

 

Uiteraard hebben we ook nog genoten van de omgeving. Want het is mooi daar. Tuurlijk ga je met plezier naar huis, maar je houdt toch ook altijd weer een klein beetje heimwee naar Italië bij je.

 





Veel lees en hobbyplezier
Groet Carla