En weer is er een jaar verstreken. Kijk ik achteruit? Ja!! Er is een hoop gebeurd waardoor het bloggen wat op de achtergrond raakte. Voor mij is reallife altijd nog belangrijker. Ook omdat ik blog over autisme op een andere site. Dan heb je niet altijd zin om gewoon een blog te schrijven.
Zoals altijd is een gezin waarin autisme aanwezig is, hectisch. Niet dat dat erg is, maar ieder uur of een dag of een week of maand kan leerzaam zijn ongeacht of de gebeurtenis positief of negatief is. Ik trek daar altijd weer iets positiefs uit. En ik kijk weer vooruit. Alhoewel ik ook wel eens het gevoel heb dat ik in dingen blijf hangen. Soms irritant, maar ik ben wie ik ben. Meestal zit het me dan wel heel hoog. En ook dat geef ik uiteindelijk wel een plek.
Na de zomermaanden was het hier een gekkenhuis en dat heeft zijn weerslag op me. De uitbundigheid waarmee ik normaal rond de kerst versier is minder. Het is wat soberder merk ik nu ik om me heen kijk. Het heeft zijn reden. Soms werken dingen nog even door.
Natuurlijk zijn er veel positieve dingen te melden. Die zijn legio dit jaar. Genieten van je gezin en je vrienden. Genieten van het feit dat je kinderen belangrijke stappen nemen in hun leven om vooruit te komen. Niet in de materiële zin, maar gewoon omdat ze de keuze maken voor zichzelf en dat het ze goed gaat. Daar kan je als ouder maar wat trots op zijn. De kleinkinderen zijn om van te genieten en ze zijn om op te vreten!!
Ik ben benieuwd naar wat het nieuwe jaar gaat brengen. En dat hoop ik voor iedereen. Ik wens iedereen een heel mooi kerstfeest en een heel gelukkig en gezond nieuwjaar. Geniet van het leven! Vier het leven!
Vriendelijke groet van mij
