crochet between the lines en nog meer

Haken gaat me aardig snel af moet ik zeggen. Na de crochet between the lines sjaal is mijn ponchoo klaar, en ben ik  nu met alle resten van de dekens die ik gemaakt had en bovengenoemd items de resten aan het weg werken. Sinds het voorjaar ben ik druk bezig met van alles te maken. Omslagdoeken, dekens, sjaals, kussens. Nu ben ik weer met een granny deken bezig. De restjes wegwerken  he? Veel hobbyplezier. De rest laat ik zien in foto's.

Crochet between the lines shawl.

Goedemorgen. Wat een mooi weertje he? Echt zo'n weertje om je rustig te houden en lekker te hobbyen. Heerlijk met een stukje katoen of acryl of een combinatie ervan aan het werk. Dat doe ik dus. Een hele mooie shawl aan het maken. The Crochet Between the Lines Shawl van Scheepjes. Met Whirl (2 bollen ) van Scheepjes en dat geeft toch een leuk effect. Ik ben nog lang niet klaar maar ik wil het jullie zeker niet weerhouden om even te laten zien. 

 Zoals jullie zien heb ik de bollen even handmatig opgerold tot een mooie bol. Van binnen en van buiten beginnen, de meningen zijn er over verdeeld maar op een bepaald punt knoopt het hier en daar toch wat, dus dat ben ik zo voor.

Dit is dus mijn patroon. Hele andere kleuren

Het kleureffect is zo al aardig te zien. Een  heel andere kleur als op het patroon staat. Lekkere frisse kleuren.

 Voor mij zal het ook een verrassing zijn hoe het uit gaat pakken. De laatste kleuren zijn bruin en roze. 




Veel hobby plezier
Groeten Carla

Het wiebelende staart syndroom.

We hebben in de loop van ons huwelijk al aardig wat ervaring opgedaan met het ras labrador. Voor Leika hadden we al 2 blonde labradors. Allebei schatten en de nodige avonturen mee beleefd. Buffy en Beau hadden op het laatst verschillende kwalen waaronder een rugkwaal. Ze kregen er pijnstillers voor en hebben nog de nodige jaren vrolijk rond gehobbeld. Buffy kreeg het rond haar 9e a 10e jaar en Beau had het rond zijn 7e a 8e jaar. Uiteindelijk  zijn ze beiden overleden rond de 13,5 jaar. 

Begin juni hebben we een flinke wandeling met haar gemaakt bij het Boomkroonpad en dat was een beetje te veel van het goede voor haar. Toen we weer bij het buitencentrum aankwamen ging ze liggen en kwam ze niet meer overeind. Heel erg schrikken. We dachten dat het misschien aan de warmte lag, maar het was 18 graden. De afstand was ook maar 5 kilometer. Uiteindelijk ging ze na de nodige rust en voldoende water en afkoeling, want we dachten dat het daar mee te maken had, weer richting de auto en naar huis. De daarop volgende dagen hielden we haar goed in de gaten en ze knapte weer op. 

Ze was vrolijk, dol,driest, zoals een labrador eigen is. Het enige wat ons opviel was dat ze ontzettend traag liep. Soms ging het wat beter, maar vaak bleef ze achter. Vreemd. Uiteindelijk toch maar eens naar de dierenarts. Ze is net 5,5 jaar oud, dus even laten controleren. Had ze toch wat overgehouden aan die wandeling? Was de klap die ze kreeg toch te veel geweest? 

Laat dat nou mee vallen, ze heeft last van het wiebelende staart syndroom. Ruggewerveltje in de buurt van de staart is gevoelig. Ik riep gelijk labradorkwaaltje zeker!! Buffy en Beau hadden dat ook. Leika is er alleen wat vroeger bij. Met  een half tabletje loopt ze weer lekker met me mee. We zien wel hoe het loopt.

Een gezllig kerstfeest en een heel mooi nieuwjaar.

En weer is er een jaar verstreken. Kijk ik achteruit? Ja!! Er is een hoop gebeurd waardoor het bloggen wat op de achtergrond raakte. Voor mij is reallife altijd nog belangrijker. Ook omdat ik blog over autisme op een andere site. Dan heb je niet altijd zin om gewoon een blog te schrijven. 

Zoals altijd is een gezin waarin autisme aanwezig is, hectisch. Niet dat dat erg is, maar ieder uur of een dag of een week of maand kan leerzaam zijn ongeacht of de gebeurtenis positief of negatief is. Ik trek daar altijd weer iets positiefs uit. En ik kijk weer vooruit. Alhoewel ik ook wel eens het gevoel heb dat ik in dingen blijf hangen. Soms irritant, maar ik ben wie ik ben. Meestal zit het me dan wel heel hoog. En ook dat geef ik uiteindelijk wel een plek.

Na de zomermaanden was het hier een gekkenhuis en dat heeft zijn weerslag op me. De uitbundigheid waarmee ik normaal rond de kerst versier is minder. Het is wat soberder merk ik nu ik om me heen kijk. Het heeft zijn reden. Soms werken dingen nog even door.

 

Natuurlijk zijn er veel positieve dingen te melden. Die zijn legio dit jaar. Genieten van je gezin en je vrienden. Genieten van het feit dat je kinderen belangrijke stappen nemen in hun leven om vooruit te komen. Niet in de materiële zin, maar gewoon omdat ze de keuze maken voor zichzelf en dat het ze goed gaat. Daar kan je als ouder maar wat trots op zijn. De kleinkinderen zijn om van te genieten en ze zijn om op te vreten!!

Ik ben benieuwd naar wat het nieuwe jaar gaat brengen. En dat hoop ik voor iedereen. Ik wens iedereen een heel mooi kerstfeest en een heel gelukkig en gezond nieuwjaar. Geniet van het leven! Vier het leven!

Vriendelijke groet van mij

Diamond Painting

.

Op het moment ben ik mee aan het doen met een nieuwe trend op  hobbygebied. Diamond Painting. De kleuren gebaseerd op de dmc kleuren van het borduren. Je plaatst kleine steentjes op een voorbeplakt patroon.
De eerste is een roos die al ingelijst aan de muur hangt. Mocht je het idee krijgen om dit ook te doen, adviseer ik je om het op een Nederlandse site te bestellen. Ik hoor veel klachten over Aliexpres en andere buitenlandse pagina's. De leveringen duren lang. De steentjes kloppen vaak niet. En heus er zullen best goede leveranciers tussen zitten. Maar in Nederland dan bestel je het de ene dag en de volgende dag is het in huis. Mocht je wat steentjes missen na controle dan kun je gelijk melding maken en heb je het de volgende dag in huis.

De tweede is en groter en met meer kleuren. Het geeft een heel mooi resultaat en het is bij tijden monniken werk. Helemaal als je met de kleur zwart werkt. Zoals je op de foto ziet gaat het om hele kleine steentjes die je op moet plakken. Als je de painting binnen krijgt moet je eerst alle steentjes controleren en in doosjes doen op nummer van je patroon en kleur. Leuk als de kleuren door elkaar komen als het doosje een keertje valt. Geloof me dat gebeurd nog wel eens de eerste keren. Ik doe het veel overdag. 's Avonds gebruik ik licht onder mijn canvasdoek en er staat nog een lamp op de tafel die ik gebruik. Ik draag een bril en gebruik een vergrootglas. Jaja je moet wat als je ouder wordt. Hilarisch eigenlijk.Maar het houdt me niet tegen om datgene te doen wat ik leuk vind.











Al met al is het ontzettend leuk om te doen. Het kleuren met stiften/ potloden is nog steeds een heerlijk tijdverdrijf wat ik ondertussen ook nog doe. Het kan me niet priegelig genoeg wezen.

Vriendelijke groet  en veel hobbyplezier
Carla

Gaswinning in Groningen.

Ik hoop dat heel Nederland beseft dat zij gebruik maken van de gaswinning in Groningen. Ik hoop dat iedereen dan ook beseft dat wij Groningers graag weer rustig willen slapen. Er zijn hele plaatsen aan het verdwijnen door de onveiligheid van de woningen. Mensen worden geïntimideerd door het starre beleid van de NAM. Ze steken liever het geld in hun eigen zakken dan dat ze soms kleine en luttele schades moeten vergoeden. Laten mensen jaren in hun sop gaar koken hoe verder te handelen met hun beschadigde woningen. Mensen raken in psychische nood omdat door dit alles. Teken de petitie zodat er in ieder geval meer aandacht komt voor Groningen en de aardbevingen. Denk aan ons als je vanavond je eten kookt op je gasfornuis en vraag je dan af of Groningen werkelijk zo onbelangrijk is.  KLIK OP DEZE LINK OM TE TEKENEN  

Wees er op attent dat je via je eigen mail je handtekening moet bevestigen . Hartelijk dank.

Tijd geleden niet?

Het is al weer een tijd geleden dat ik hier geblogd heb. Intussen blog ik voor een andere pagina. 'Hoe gehandicapten denken'. Erg leuk om te doen. Het leven met een autistische dochter maakt dat je genoeg te schrijven hebt als er iets heftigs of leuks gebeurt.

Natuurlijk zijn onze andere kinderen en kleinkinderen ook erg belangrijk. Dat is dus waar onze tijd in gezeten heeft. De hectische toestanden zijn  nog niet helemaal voorbij, maar het wordt wat rustiger. Ik hoopte deze week op een rustige week. Dat is voor de maandag in ieder geval gelukt. De rest van de week was gevuld met leuke en minder leuke dingen.

Heel positief is dat het er op gaat lijken dat ik langzamerhand mijn hobby's weer op kan pakken. Zoals het breien en haken, maar ook nieuwe dingen die ik leuk vindt uit proberen. Mijn linkerhand is inmiddels vrij van eczeem en mijn rechterhand heeft nog wat tijd nodig.

Kleuren voor volwassenen doe ik veel op het moment, dat is het enige wat een beetje wil lukken. Het lukt niet altijd even perfect, maar ik heb wel die afleiding nodig rondom alle hectiek die hier soms heerst. Heerlijk om te doen en heel af en toe brei en haak ik weer. Het borduren staat me toch nog een beetje tegen ivm de draden die langs mijn eczeem kunnen gaan. Het idee geeft mij al kippenvel. Zodra ik weer volop kan hobbyen, zal hier ook weer meer te zien zijn. Ik ben op de goede weg.