Wij staan geregeld op markten. Erg leuk om te doen. Af en toe verkoop je wat en de interactie met de mensen is leuk. Natuurlijk is het de goedkoopste manier van reclame maken. Je staat voor gemiddeld een euro of 15 je producten te promoten. Als je dat zoals afgelopen weekend doet als je één kraam met 3 personen huurt. En je verkoopt en je kunt laten zien wat je maakt dan kan het wel uit.
Ik verkoop samen met Miranda (schoondochter) allemaal zelfgemaakte spulletjes. Met name babykleding loopt lekker. Wij richten ons daarop. Ik pas me met mijn brei- en haakwerk daarbij aan. Voor mij erg leuk om te doen als mijn gezondheid dat toe laat. Voor ons beiden is het ontspannend om te doen.
Meestal staan we met ons tweeën achter een kraam, soms komt er nog een vriendin van ons bij. Ciska van Jeans en Joy. Zo ook afgelopen weekend en of we nu met zijn tweetjes of met zijn drietjes staan het is altijd gezellig. De interactie met mensen is leuk. Mensen kijken uiteraard ook. En geloof me je ziet wat. Maar goed daar ging dit blog niet over. Het blog zou over mannen gaan. Dus daar gaan we.
De afgelopen tijd ben ik met mijn spulletjes in trek bij de mannen. Bij de vorige markt in Steendam, bij podiumcafé Peter en Leni, liepen er uiteraard verscheidene mensen langs, zo ook een niet verkeerd uitziende jongeman. Hij liep heel geïnteresseerd te kijken en naar onze spullen te kijken. Zei verder niets en liep door. Miranda en ik keken elkaar aan en genoten van de manier waarop deze man liep te kijken. Het gebeurt niet vaak, het zijn meestal de vrouwen die langs komen, of de oma's. De heren lopen voorbij. Maar goed. De bewuste meneer liep dus door en we zagen hem niet meer. Een dik uur later komt hij weer langs wijst een mutsje aan en zegt: Die wil ik. Op de vraag of ik hem even in een mooi tasje moet doen, wordt afwijzend gereageerd, hij betaalt en pakt het mutsje aan en loopt vrolijk weg. Het is die dag ook het enige wat ik verkocht heb.
Afgelopen weekend stonden we bij de havendagen in Beerta. Zaterdag de meest koude dag raak ik mijn kattenmutsen kwijt aan een vriendelijke jonge man. Zijn vrouw en hij hadden samen een tweeling. En hij vond mijn mutsjes zo leuk. Ik zeg hem vriendelijk dat als hij ze beiden afneemt, hij korting krijgt. De prijs lag een beetje hoog ivm het gebruikte materiaal. Eén probleem, de mutsjes hadden niet de gelijke maat. Dus twijfel. Ondertussen praatten we flink wat af en zo kwamen we er achter dat ze samen al weer zwanger waren. En toen was ik ze heel snel kwijt die mutsjes. Eén voor de tweeling en anders waren beide mutsjes voor de straks nieuwe wereldburger. Dus weer een man die ging voor het brei- en haakwerk.
Ik hoop dat ik vaker zulke mannen tegen kom en dan niet alleen voor het brei- en haakwerk, maar ook voor de bedrukte t-shirtjes en rompertjes, mutsjes en alles wat we maar in de kraam hebben liggen.
