donderdag 20 november 2014

Hobby een goede uitlaatklep

Het huilen staat me de laatste dagen nader dan het lachen. Ik moest mijn gezag als moeder laten gelden bij een dochter van 38 jaar. Volwassen als ze is, heeft ze af en toe van die momenten dat ze zichzelf vergeet en dat het dan in haar wereld van autisme niet helemaal lekker loopt. Je dringt dan in eerste instantie niet tot haar door. Het doet me zeer en ik heb dan altijd een paar dagen nodig om zelf ook weer bij te komen. Want het hakt er in. Het liefst zou ik onder de dekens kruipen en er een paar dagen onder blijven liggen, maar ik zoek dan meestal leuke dingen op. En laten die nou net gepland zijn in deze weken. Wel erg druk maar wel leuk. En een fijne afleiding.

De logeerkamer voor de kleinzonen wordt in orde gemaakt. Ik stort me dan op de muren witten. Heerlijk om te doen en het ontspant me. 's Avonds en 's nachts betaal ik de rekening met vreselijke spierpijn. De volgende dag houd ik me dan weer rustig. Alleen kwam er wel iets heel leuks op mijn pad. Met andere dochter Sinterklaas bezoeken. We moesten toch even overleggen over het verlanglijstje van ons. Natuurlijk vroeg Sinterklaas mij of ik de cadeaus wel even in wilde pakken. Nou ik kan je vertellen dat ik dat niet aan mijn neus voorbij laat gaan. Ik mag me ook op de gedichten storten. Uiteraard worden die door de Rijmpiet gecontroleerd en dan zal hij zijn handtekening er onder zetten. Ik hoop dat ik inspiratie krijg. Die is ver te zoeken op het moment. Maar even met andere dochter op stap (wat te weinig gebeurt door haar drukke bestaan) was even een welkome afleiding.

Anderzijds komt er een winterfair op mijn pad voor aankomend weekend. Beide dagen. Vorig jaar is dat zo goed bevallen dat we er nu weer heen gaan. 2 gezellige dagen waar het niet gaat om het verdienen, maar gewoon om er te zijn en de rest is mee genomen. De sfeer is er geweldig. We hopen er dit jaar weer op die sfeer.

Natuurlijk moet er dan het één en ander gedaan worden. Gelukkig had ik een degelijke voorbereiding gedaan en kersthangers, ballen, breisels, geborduurde kaarten, sneeuwvlokken op plastic canvas, ze zijn of klaar of in voorbereiding. Soms pak ik gewoon even een kleurboek of een breiwerkje om even mijn algehele ontspanning te krijgen. Of ik kijk gewoon een leuk programma op tv. Zo ook vanavond. Maestro op Nederland 1. Heerlijk genieten van muziek en humor en dat op de klassieke tour. 

Ik wens jullie een fijne avond, en veel hobbyplezier en de hartelijke groeten 
Carla Kerkwijk

zondag 9 november 2014

Drukke dagen inclusief KreaDoe in Utrecht.

Het begon het eerste weekend van november. Een drukte van belang. Zwager was 50 geworden, aangezien deze lieve mensen altijd voor ons klaar staan, kon ik niet anders dan ja zeggen op de vraag van hulp van zusjelief. En wees eerlijk een heerlijk zussenweekend is ook wel eens leuk. 3 november zou kleinzoon 7 worden. Iets wat ook heel belangrijk is voor ons, maar ik kon effen niet om die 50e verjaardag en hulpvraag heen.

Na een vreselijk gezellig weekend, stelde schone dochter maandag voor dat ik even met haar naar Roan ging om een cadeautje heen te brengen. Gezien ons nogal volle agenda was ik daar heel erg blij mee en ik vond het een eer om een cadeautje af te leveren bij onze kleinzoon op zijn verjaardag. Hoe vermoeid ik ook was en hoe stijf ook. Dat was mijn lichtpuntje van de dag. En voor kleinzoon ook. Hij liep met droog weer in zijn nieuwe regenpak rond en zijn regenlaarzen functioneerden ook naar behoren. Hij was enthousiast met zijn nieuwe aan winst. En weet je ik ben trots op zo'n knaapje dat hij met zijn zeven jaar zo goed nadenkt over wat hij wil hebben voor zijn verjaardag. En ook op zijn 4 jarige broertje die net zo enthousiast is over het cadeautje wat zijn broer krijgt en het hem ook gunt. En ook trots op andere dochter en schone zoon dat ze hun kinderen zo netjes en goed opvoeden.

De daarop volgende dagen was het flink uitrusten en toch ook opruimen want oudste dochter kwam om voor het eerst sinds lange tijd weer naar de KreaDoe te gaan. Schone dochter had haar een entreekaart met busreisje cadeau gedaan voor het oppassen van hun hond. Dochter is autistisch en ze is daar steengoed in. Breng je hond er heen en hij/zij komt bijna heropgevoed terug. Ze leeft op als er een hondje in huis rond loopt. Maar goed woensdagavond hebben manlief en ik haar opgehaald om bij ons te slapen. De volgende morgen werden we met ons drietjes naar Groningen gebracht door schonezoon. Echt top dat dat allemaal zo geregeld kon worden.

Rond 8 uur  belandden we bijna in Berlijn omdat we de verkeerde groep mensen achter na liepen. We moesten toch wel bij die ene chauffeur zijn. De oudste dochter en ik herkenden de chauffeur die volgens ons ons ook al eens een vrolijk weekendje Parijs bezorgd had. Zijn vrolijkheid werkte aanstekelijk toen en nu ook weer,  met name bij de mensen voor in de bus. Wij zaten wat achter in de bus ivm oudste dochter haar autisme. Dat was wat rustiger. Vonden schone dochter en ik ook niet zo erg. Na vele omzwervingen, omdat er nog meer KreaDoe gangers moesten worden opgehaald, kwamen we in Utrecht aan.

Overal moesten we natuurlijk even kijken, aanraken en soms ook kopen. Je zou denken op een hobbybeurs waar veel wol te koop is dat je daar ook wel rondbreinaalden kon krijgen van 120cm lang. Dat was moeilijk, dat zoeken naar rondbreinaald in een hooiberg. Maar...... uiteindelijk na veel zoeken er toch eentje gevonden. Natuurlijk kwam ik weer leuke dingen tegen en voor mij is het altijd leuke nieuwe dingen uitproberen. Dus ik ga weer lekker kleurboeken (voor volwassenen) vol kliederen. Iets wat vroeger ook voor mij al een favoriete hobby was. Ik heb dat heel lang gedaan. Ik kan weer stofjes of kaartjes plakken en stickers en ik kan die mooie kleurboeken volkliederen met vreselijk mooie potloden. En ik moet zeggen beide (schone) dochters hielden het goed vol. Ook waren de cadeautjes die ik voor dochters en schonedochter had gekocht, in alle vreugde ontvangen. Onder aan de pagina zal ik nog wat foto's plaatsen van mijn gekochte en gemaakte spulletjes

Afgelopen zondag zijn we dan nog even voor onze kleinzoon op zijn verjaardag geweest, manlief en ik samen. Genoten van elkaar en met elkaar en ook nog een heerlijk soepje gehad en ze weten nu ook hoe ze vis moeten schoon maken.

En nu? Ik ben nog aan het bij komen van een drukke week en ga weer een drukke week tegemoet. Maar goed mijn rust nemen tussendoor en daar dan ook maar van genieten. Het sporten schiet er een beetje bij in, maar het is niet anders. De eerste sportmomenten zit er al op en een lange wandeling met de hond is al gebeurd. Dus de fibro houden wij soepel en in de avond houden wij het maar vroeg voor gezien. Eventueel met een molletje.