Haken gaat me aardig snel af moet ik zeggen. Na de crochet between the lines sjaal is mijn ponchoo klaar, en ben ik nu met alle resten van de dekens die ik gemaakt had en bovengenoemd items de resten aan het weg werken. Sinds het voorjaar ben ik druk bezig met van alles te maken. Omslagdoeken, dekens, sjaals, kussens. Nu ben ik weer met een granny deken bezig. De restjes wegwerken he? Veel hobbyplezier. De rest laat ik zien in foto's.
maandag 6 augustus 2018
woensdag 4 juli 2018
Crochet between the lines shawl.
Goedemorgen. Wat een mooi weertje he? Echt zo'n weertje om je rustig te houden en lekker te hobbyen. Heerlijk met een stukje katoen of acryl of een combinatie ervan aan het werk. Dat doe ik dus. Een hele mooie shawl aan het maken. The Crochet Between the Lines Shawl van Scheepjes. Met Whirl (2 bollen ) van Scheepjes en dat geeft toch een leuk effect. Ik ben nog lang niet klaar maar ik wil het jullie zeker niet weerhouden om even te laten zien.
Zoals jullie zien heb ik de bollen even handmatig opgerold tot een mooie bol. Van binnen en van buiten beginnen, de meningen zijn er over verdeeld maar op een bepaald punt knoopt het hier en daar toch wat, dus dat ben ik zo voor.
Dit is dus mijn patroon. Hele andere kleuren
Het kleureffect is zo al aardig te zien. Een heel andere kleur als op het patroon staat. Lekkere frisse kleuren.
Veel hobby plezier
Groeten Carla
zondag 1 juli 2018
Het wiebelende staart syndroom.
Begin juni hebben we een flinke wandeling met haar gemaakt bij het Boomkroonpad en dat was een beetje te veel van het goede voor haar. Toen we weer bij het buitencentrum aankwamen ging ze liggen en kwam ze niet meer overeind. Heel erg schrikken. We dachten dat het misschien aan de warmte lag, maar het was 18 graden. De afstand was ook maar 5 kilometer. Uiteindelijk ging ze na de nodige rust en voldoende water en afkoeling, want we dachten dat het daar mee te maken had, weer richting de auto en naar huis. De daarop volgende dagen hielden we haar goed in de gaten en ze knapte weer op.
Ze was vrolijk, dol,driest, zoals een labrador eigen is. Het enige wat ons opviel was dat ze ontzettend traag liep. Soms ging het wat beter, maar vaak bleef ze achter. Vreemd. Uiteindelijk toch maar eens naar de dierenarts. Ze is net 5,5 jaar oud, dus even laten controleren. Had ze toch wat overgehouden aan die wandeling? Was de klap die ze kreeg toch te veel geweest?
Laat dat nou mee vallen, ze heeft last van het wiebelende staart syndroom. Ruggewerveltje in de buurt van de staart is gevoelig. Ik riep gelijk labradorkwaaltje zeker!! Buffy en Beau hadden dat ook. Leika is er alleen wat vroeger bij. Met een half tabletje loopt ze weer lekker met me mee. We zien wel hoe het loopt.
Abonneren op:
Posts (Atom)